قسمت چهاردهم
هدیه ای از دنیا
پس از پیمودن مسیری بسیار طولانی، دوباره به دره خطرناک و لغزنده ای رسیدیم. از ترس اینکه مبادا این بار گناه از کمینگاهش بیرون آید و مرا پرت کند، بدنم به لرزه افتاد. ایستادم و به مشکلات بسیاری که بر سر راهم ظاهر می شد، فکر کردم. نیک برگشت و گفت: چرا ایستادی؟ حرکت کن. گفتم: می ترسم. گفت: چاره ای نیست باید رفت.
با نگرانی به سمت پایین حرکت کردم، اما هنوز چند قدمی از لب دره پایین نرفته بودیم که یک موجود بال دار نورانی از آنسوی دره ظاهر شد و در یک چشم برهم زدن، خود را به نیک رساند و پس از اینکه جویای حال من شد، نامه را به او داد و پس از خداحافظی با همان سرعت بازگشت. نیک پس از خواندن نامه، آنرا در پرونده اعمالم نهاد و لبخند زنان به طرفم آمد و گفت: مژده ای دارم. شگفت زده پرسیدم: چه شده؟
گفت خویشاوندان و دوستانت، برایت هدیه ای فرستاده اند، که هم اکنون توسط این فرشته الهی برایت آورده شده است و به همان اندازه از غم و اندوه تو کاسته خواهد شد. گفتم چطور؟
نیک در حالیکه به سمت آن دره وحشتناک اشاره می کرد، گفت: به خاطر این هدیه که عبارت است از خواندن قرآن و گرفتن مجالسی که در آن ذکر مصیبت حسین ابن علی (ع) خوانده شده و اشکهایی که بر ماتم آن عزیز ریخته اند، از این دره عبور نخواهیم کرد.
از شنیدن این خبر شادمان شدم و برای همه شان طلب مغفرت کردم.
آن اندک راه رفته را بازگشتیم و در مسیر آسانتر قدم نهادیم.
ادامه دارد ...
سلام
موفق باشی منتظر اپ بعدی هستم
سلاممممممم...خوبی...میدونی چند وقت من اینجا نیومدم.. هر چی تو منو شرمنده میکنی و میایی به وبم در عوض من....ببخش..خودت که میدونی چقدر آشفتم...فکر کنم این نوشته ها مال کتاب سیاحت غرب باشه..متمعا نیستما...فقط حدس زدم..اگه اشتباه بود ببخش...مواظب خودت باش..میبینمت...فعلا..در پناه حق...یا علی...
سلام٬ امیدوارم خوب باشین ٬ من پست های قبلیتون رو نخونده بودم ولی این دفعه رو دقیق خوندم ... احساس آرامش عجیبی بهم دست داد ٬ آخه منم تازه یکی از عزیزانم رو از دست دادم و وقتی این مطلب رو خوندم و به عمق آرامشی که اوم عزیز موقع دعا و قرآن خوندن من بهش دست می ده پی بردم منم احساس آرامش کردم ٬ ممنون که پیش من میاین و خوشحالم می کنین .
در پناه آسمان ... bye bye honey
سلام دوست گرامی
خداوند عشق را آفرید تامن وتو ، ره به ادراک حقیقت ببریم و آفریننده را بهتر دریابیم - سراغ حقیقت را درآسمان نیلگون درمعراج دل و روح جستجو میکنم.
باآرزوی توفیق روزافزون .
سلام
کاش خود امام رضا تو اون دنیا شفاعتمونو بکنه
من خودم خیلی هوای مشهد کردم
سلام وسلام وصدسلام به تومهربان
ازحضورگرمت دروبلاگم سپاسگزار وخوشحالم.
پنجره ای هست درآنجا، رو به دریاکه غروبش را به کران تابیکران انوار تو ، پر میکند وساحلی گرمترازعشق که جای پای ما، برآن حک می شودومن باورمیکنم که دریا همیشه مانوس ساحل است.
درپناه ایزدیکتارباشی.