در صحنه غدیر خم

وقتى پیامبر اکرم(ص) و دهها هزار نفر در بازگشت به مدینه به محلى به نام غدیر خم رسیدند، امین وحى، جبرئیل بر پیامبر(ص) وارد شد و پیام الهى را بدین صورت به پیامبر(ص) ابلاغ کرد:

اى پیامبر، آنچه از سوى خداوند فرستاده شده به مردم برسان و اگر پیام الهى را به مردم نرسانى رسالت خود را تکمیل نکرده اى، خداوند تو را از شرّ مردم حفظ مى کند.

مردم مى پرسیدند آن چه چیزى است که کامل کننده دین است و بى آن، دین حق کامل نیست ؟ آن آخرین اقدام پیامبر است براى تعیین خط وصایت و امامت. پیامبر(ص) باید - به امر خدا - تکلیف مردم را پس از خود معین کند.

در زیر آفتاب سوزان و در روى رملها و شنهاى داغ بیابان، ضمن خطبه بلندى، پیامبر حضرت على(ع) را به عنوان (ولى و جانشین) خود به مردم معرفى فرمود، و بویژه این جمله را - که محدثان شیعه و سنى همه نقل کرده اند - گفت :

« من کنت مولاه فعلى مولاه »

مردم در آن روز که هجدهم ماه ذیحجه بود، با حضرت على(ع) بیعت کردند.

دو ماه و چند روز بعد، در اواخر صفر سال یازدهم هجرى، پیغمبر اکرم(ص) در مدینه چشم از جهان فرو بست و در جوار مسجدى که خود ساخته بود مدفون شد.

این قبر منور، امروز زیارتگاه نزدیک به یک میلیارد مردم مسلمان جهان است .