با من ای عشق امتحان ها می کنی

واقفی بر عجزم اما می کنی

هم تو اندر بیشه آتش می زنی

هم شکایت را تو پیدا می کنی

عارفان را نقد شربت می دهی

زاهدان را مست فردا می کنی

مرغ مرگ اندیش را غم می دهی

بلبلان را مست و گویا می کنی

امروز تمام حرفای دلم رو در شعر فوق دیدم

پس واستون نوشتم تا حرف دلم را بدونید

خصوصا شما دوست عزیز

"رز سفید"

خیلی خوشحالم که توی این مدت کم تونستم دوستای خوبی پیدا کنم

و امید وارم هیچ وقت گرمای وجودشون، قلب سردم را ترک نکنه.